نوزاد با دو روش متولد می‌شود: ازطریق زایمان‌طبیعی و یا با روش سزارین که زایمان ازطریق جراحی است و زنان باردار می‌توانند نوزاد خود‌را از‌این‌روش به‌دنیا آورند؛ اما هدف هردو روش، تولد بی خطر نوزاد سالم می‌باشد.
دربرخی‌موارد باتوجه به پرخطربودن زایمان‌طبیعی، روش سزارین جایگزین آن می‌گردد. درموارد دیگر و باتوجه به دوقلو یا چندقلو بارداربودن و یا وجود بیماری‌هایی مانند دیابت یا فشارخون‌بالا، روش سزارین استفاده می‌گردد. همچنین ممکن‌است سزارین پیش‌از موعدمعین زایمان و درمواردی انتخاب گردد‌که مادر عفونتی مانندHIV یا هرپس‌تناسلی داشته باشد و احتمال انتقال به‌نوزاد وجود داشته یا احتمال‌دارد که جفت هنگام تولد دچار مشکل‌شود.
سزارین همچنین در بعضی از شرایط‌خاص ضروری‌است، مانند تولد نوزاد با جثهٔ بزرگ در مادری با لگن کوچک یا اگر نوزاد در وضعیت سر به طرف پایین قرار گرفته باشد و تلاش برای قراردادن نوزاد در‌این وضعیت و پیش‌از‌تولد موفقیت‌آمیز نباشد.
گاهی‌اوقات پزشک متخصص زایمان، بدون برنامه‌ریزی قبلی و به‌دلایل اورژانسی و زمانی‌که سلامت مادر یا نوزاد درخطر باشد، تصمیم به‌انجام سزارین می‌گیرد. یا ممکن‌است سزارین به‌دلیل وجود مشکلی درطول بارداری یا هنگام وضع‌حمل مانند کندپیش‌رفتن زایمان یا نرسیدن اکسیژن‌کافی به نوزاد انجام‌شود.
بعضی از سزارین‌ها انتخابی انجام‌می‌شوند؛ به این معنا که مادر به‌دلایل غیرپزشکی و پیش‌از آغاز وضع‌حمل، خواستار سزارین می‌گردد. ممکن‌است زنان به‌دلیل برنامه ریزی برای تولد در زمان مشخص یا به‌دلیل اینکه در گذشته زایمان‌طبیعی آنها باعوارضی همراه بوده، سزارین را انتخاب‌نمایند.
اگرچه سزارین معمولاً بی‌خطر و دربرخی از مواقع نجات‌دهندهٔ زندگی است اما درمقایسه با زایمان‌طبیعی خطرات دیگری دارد. سزارین جراحی بزرگی می‌باشد که به‌دلیل خطرناک‌بودن یا مشکل‌بودن زایمان‌طبیعی، شکم زن‌باردار با برش‌باز و نوزاد از رحم خارج می‌گردد.
ازآنجایی‌که سزارین در زنانی‌که برای اولین‌بار زایمان می‌کنند منجر به تکرار آن در بارداری‌های‌بعدی می‌گردد، معمولاً زایمان طبیعی روش بهتری بوده و دوسوم نوزادان درآمریکا با زایمان‌طبیعی متولد‌می‌شوند.
صرف نظر از دلیل انتخاب هرکدام از روش‌های زایمان، «زنان باید درمورد روش‌های زایمان آگاهی داشته‌باشند. دراین‌صورت است که می‌توانند درمورد آن اظهارنظر نموده و آگاهانه انتخاب‌کنند». در اینجا اطلاعات بیشتری درمورد موافقان و مخالفان هردوروش زایمان ارائه می‌شود.
• موافقان زایمان‌طبیعی برای مادر:
تجربهٔ وضع‌حمل و زایمان‌طبیعی، فرایندی طولانی است که ازنظر جسمی برای مادر طاقت‌فرسا و سخت می‌باشد؛ اما یکی از فواید زایمان‌طبیعی این است که مدت زمان بستری در بیمارستان و زمان بهبود آن در مقایسه با سزارین‌کمتر می‌باشد.
قوانین متناسب با وضعیت‌سلامتی فرد متفاوت هستند. مدت‌زمان معمولی بستری در بیمارستان پس‌از زایمان‌طبیعی مابین ۲۴ و ۴۸ساعت است و اگر زنی احساس‌کند که حالش‌خوب است، می‌تواند زودتر از زمان مجاز مرخص‌شود.
زنان با زایمان‌طبیعی از جراحی بزرگ و خطرات مرتبط با آن مانند خونروی‌شدید، جای‌زخم، عفونت، واکنش به بیهوشی و درد درازمدت پیشگیری می‌کنند و ازآنجایی‌که مادرسرگیجهٔ پس‌از جراحی ندارد، می‌تواند نوزاد خود را در آغوش‌گرفته و اندکی پس‌از زایمان، آغاز به شیردهی او نماید.
• مخالفان زایمان طبیعی برای مادر:
در زایمان‌طبیعی هنگامی‌که جنین درحال عبور از کانال زایمانی می‌باشد، ممکن‌است پوست و بافت اطراف واژن‌کشیده و پاره شود. اگر کشیدگی و پارگی شدید باشد، احتمالاً بخیه مورد نیاز بوده یا ممکن است موجب ضعف یا جراحت ماهیچه‌های لگنی گردد که کنترل عملکرد ادرار و روده را برعهده دارند.
براساس بعضی از پژوهش‌ها در زنانی که زایمان طبیعی دارند، احتمال مشکلات روده یا بی‌اختیاری ادرار، بیشتر از زنانی است که سزارین دارند. همچنین ممکن است زمانی که سرفه و عطسه می‌کنند یا می‌خندند، نشت ادرار داشته باشند.
همچنین ممکن‌است زنان پس‌از زایمان طبیعی دردی طولانی را در دوراه ناحیه‌ای میان واژن و مقعد تجربه کنند.
• موافقان و مخالفان زایمان طبیعی برای نوزاد:
برخی‌از فواید زایمان طبیعی برای نوزاد این است که مادر درمقایسه با مادرانی که سزارین دارند، می‌تواند به زودی با نوزادش ارتباط برقرار کند و زودتر به او شیردهد. هنگام زایمان طبیعی، ماهیچه‌های درگیر در این فرایند با وارد کردن فشار، باعث خروج مایع از شش‌های نوزاد می‌شوند که سودمند می‌باشد، زیرا احتمال مشکلات تنفسی نوزاد هنگام تولد کاهش می‌یابد. همچنین نوزادانی که با زایمان طبیعی متولد می‌شوند اولین مقدار باکتری‌های مفید را در حین عبور ازکانال زایمانی مادر دریافت می‌نمایند که سبب تقویت سیستم ایمنی آنها و محافظت از دستگاه روده‌ای آنها می‌گردد.
به‌گفتهٔ مدرسهٔ‌پزشکی‌استنفورد، اگر زایمان طولانی باشد یا نوزاد بزرگ باشد و با زایمان‌طبیعی متولد گردد، یکی‌از خطرات، احتمال آسیب نوزاد در فرایند تولد است که سبب آسیب به پوست‌سر یا شکستگی ترقوه می‌شود.
• موافقان سزارین برای مادر:
اگر مادر واجد شرایط زایمان طبیعی باشد، سزارین برای او مزیت چندانی ندارد. با این حال اگر زن باردار بداند که به سزارین نیاز می‌باشد، می‌توان آن را از پیش برنامه ریزی نمود که نسبت به زایمان طبیعی و دراز مدت، آسان‌تر و قابل پیش‌بینی است.
• مخالفان سزارین برای مادر:
به‌طور معمول زنانی که با سزارین زایمان می‌نمایند درمقایسه با زنانی که زایمان طبیعی دارند، مدت طولانی‌تری را در بیمارستان بستری می‌شوند که زمان آن به طور میانگین۲ الی ۴ روز است. همچنین سزارین با احتمال عوارض جسمانی بیشتر پس‌از زایمان ازجمله درد یا عفونت در محل بریدگی و درد درازمدت همراه می‌باشد.
با سزارین احتمال بروز کم‌خونی و عفونت افزایش می‌یابد. همچنین ممکن است روده یا مثانه هنگام جراحی آسیب ببیند یا لخته خون ایجادشود.
براساس پژوهش‌های صورت گرفته، احتمال شیردهی زود هنگام در زنانی که با سزارین زایمان می‌نمایند نسبت به زنانی که زایمان طبیعی دارند کمتر می‌باشد.
همچنین زمان بهبود طولانی‌تر است زیرا این احتمال وجود دارد که زنان در ناحیهٔ شکم، درد و ناراحتی زیادی داشته باشند که دلیل آن نیاز به زمان بیشتر جهت التیام پوست و عصب‌ها درناحیهٔ محل زخم (حداقل۲ماه) می‌باشد.
براساس پژوهشی در فرانسه، زنانی‌که روش سزارین را برای زایمان خود انتخاب می‌نمایند، غالباً به دلیل ایجاد لختهٔ‌خون، عفونت و عوارض بیهوشی۳برابر بیشتراز زنانی که زایمان‌طبیعی دارند درمعرض مرگ هنگام سزارین قراردارند. احتمال عوارض بارداری مانند ناهنجاری‌های جفت و پارگی رحم به دلیل پارگی رحم درمحل سزارین پیشین نیز وجود دارد.
• موافقان و مخالفان سزارین برای نوزاد:
احتمال مشکلات تنفسی مانند آسم هنگام تولد و حتی در دوران کودکی در نوزادانی که با سزارین متولد می‌شوند و همچنین زایمان بچهٔ مرده در این روش بیشتر است. در سزارین احتمال اینکه نوزاد دچار شکستگی شود کمتر می‌باشد. به دلایل نامشخصی بعضی از پژوهش‌ها از وجود ارتباط میان نوزادان متولدشده با سزارین و احتمال چاقی درکودکی یا بزرگسالی خبرمی‌دهند. یک توضیح احتمالی برای این امر، آن است که احتمال سزارین در زنان چاق یا مبتلا به دیابت وابسته به بارداری بیشتر می‌باشد.
شماره ۱۱۸۷
سپیده زرین‌کفش، ماما
- چهارشنبه 5 اردیبهشت 1397 ساعت 10:28
- پزشکی امروز
